هولوگرافی امکان ثبت و بازسازی تصاویر وابستهی فضایی(spatially-dependent)را میدهد.تصویر هولوگرافیک بیشتر بر پایهی تداخل مواد نوری است تا سنسورها و برنامهها؛اطلاعات،بیشتر در سطح قرار گرفتهاند(enfolded) تا این که درون آن به کار روند(applied).ما تفاوت را با حرکت کردن در اطراف آن متوجه میشویم و بازمیگردیم تا دوباره تصویر را پیدا کنیم.تصویر هولوگرافیک حضور خودش را دارد و وقتی که ما درون آن حرکت میکنیم،با تصویر با ادراک و نقش خودمان بازی میکنیم.
ارتباطهایی که میتواند با تصویر هولوگرافیک تنظیم شود،یک راه خاص برای فکر کردن به اطلاعات نوری ارائه میدهد.در حالی که تعدادی راه برای ساخت هولوگرام وجود دارد وو هر کدام از آنها زیباییهای خاص خود را دارند،ولی اصول اولیهی تصویربرداریی هولوگرافی،یکی هستند.هولوگرافی از الگوی تداخل برای کدگذاری و ثبت یک تصویر استفاده میکند.بازسازی این تصویر یک شکلدهی نوری است که از سطح ماده مجزا به نظر میرسد.ما تصور میکنیم که نوری که در هولوگرام جاری میشود،فضایی را اشغال کرده است.این فضای موهومی بستگی به منظری دارد که از آنجا به آن نگاه میشود،که این امر به هولوگرام این امکان را میدهد که یک صحنهی فضایی و دینامیک ارائه دهد.
هولوگرام نقطه-شبکه تکنیکی است از ساختن یک تصویر از پیکسلهای منکسرکننده.هر ناحیه با یک هندسهی خاص که نور را بهوسیلهی زاویهی مربوطه منکسرر میکند،ثبت میشود.نور روشن کننده به طیفهای رنگی واگرای مختلفی،منکسر میشود.تصویر یک فرش از رنگهاست،به این معنی که تصاویر خیلی روشن هستند ولی اطلاعات عمق سهبعدی را ندارند. هولوگرام نقطه-شبکه به عنوان ابزاری در معماری نوری دکوراتیو استفاده میشوند.