هولوگرافی بر مبنای نظریه تداخل(interference) بیان گشته است.یک هولوگرام نسخه متداخل از دو یا چند پرتو از نور یکپارچه (مثلاً لیزر)را شامل میشود.یک پرتو مستقیما روی یک مدیوم ثبت میگردد و به عنوان منبع اصلی پرتوهای پراکنده شده از طرف صحنه روشن عمل میکند.
هولوگرام،نور را در زمانی که بر کل ناحیهی فیلم تابیده میشود،دریافت میکند و به همین دلیل به عنوان یک “پنجرهی با حافظه”تعریف میشود.از سوی دیگر،یک فوتوگراف(عکس)،یک محدودهی منفرد کوچک دهانه(aperture) را از منظر میگیرد،تصویر عکاسی بهوسیلهی فوکوس کردن این نور روی فیلم یا سنسور دیجیتال ایجاد میشود.